Omgaan met spanning

Als ik een paar jaar geleden zo gespannen was als ik nu ben, was ik waarschijnlijk helemaal ingestort en welllicht zelfs ziek geworden. Dit bedacht ik me vanmorgen terwijl ik in bed lag te piekeren over de drukte en toestanden rondom het verhuizen van mijn webshop. Ik doe dus iets anders dan een tijd terug, maar wat? En wat helpt mij om om te gaan met mijn spanning? 

Zo'n naar gevoel

Ik vind spanning in mijn lijf dus echt een heel naar gevoel. Alle alarmbellen rinkelen, spieren trekken samen, en gevoelens slingeren alle kanten op. Jakkes.  Maar het is natuurlijk heel nuttig, het is een teken dat er aandacht nodig is voor iets. Maar soms weet je precies wat er aan de hand is zoals deze keer bij mij het geval is. Voor mij geldt: ik moet een paar dagen wachten en dan moeten er veel verschillende mensen in actie komen om een overstap van webshop te maken. Helemaal niet interessant voor jou, ik zou het anders ook achterwege laten, maar ik krijg steevast vragen als ik het vaag houd of niet benoem. Haha. Voor de meeste mensen klikt dit ook niet als een big deal, maar ik ben totaal niet stressbestendig en ik heb helaas de afgelopen jaren zoveel meegemaakt op het gebied van webshop-techniek dat ik standaard in de stress schiet als het om zoiets gaat.... iew! 

In ieder geval moet ik dus gewoon een paar dagen wachten en zal die spanning er dus gewoon zijn. Maar hoe kom ik die dagen door? Hoe zorg ik ervoor dat ik niet instort of alleen nog maar met huilbuien door huis loop? Ik heb zo mijn handigheidjes gevonden hierin.

Afleiding

Op bed blijven liggen piekeren werkt natuurlijk niet. Afleiding to the rescue! Vanmorgen nam Edwin mij mee wandelen. Mijn hoofd was vol, dus ik had gezegd: 'zoek jij even een leuke wandeling uit'. En onwetend als ik was begonnen we aan de wandelen. Na een tijdje vond ik wel onderhand genoeg en vroeg ik 'hoe ver zijn we?'. Je voelt hem al aankomen he? Het bleek een wandelen van 9km en we waren nog niet op de helft. 

Instinctief wilde ik boos worden (dat heb ik helaas soms), maar dat heeft natuurlijk geen zin. Dus doorlopen maar! En in plaats van met mijn hoofd nog bij mijn 'ik ben zo druk en het is zo spannend' te zijn, veranderde dat. Ik focuste op het moment, de wandeling. Het resultaat: mijn lichaam liet spanning los, mijn hoofd werd rustiger (en ik was bekaf natuurlijk ;-))

Zachtheid

Als ik gewoon maar doorga en de spanning negeer komen daar ongelukken van. Meestal niet letterlijk (maar dat is ook al regelmatig gebeurd, oeps) maar soms ook boos worden, ruzie maken, huilbuien of paniekaanvallen. Dat wil ik echt niet en ik ben er stiekem wel trots op dat dit ook nog maar zelden gebeurt. Het vraagt wel hard werken in 'zachtheid'. Door te erkennen dat ik gespannen ben, het te delen, er rekening mee te houden en extra goed voor mezelf te zorgen, voorkom ik al die toestanden. Maar het gekke is: het maakt ook de spanning minder. Dus vanmiddag ben ik extra naar bed geweest, ik heb hulp gevraagd met huishoudelijke klusjes, ik vertel regelmatig hoe ik me voel en deel dat ook (lastige hoor!) en ik zorg dat ik genoeg blijf bewegen. Dat laatste klinkt zo suf vind ik zelf, het is een beetje een dooddoener. Maar in mijn geval is die hele toestand van spanning het resultaat van een hoop 'laptop-werk' en bewegen helpt me met overprikkeling managen, daarnaast gaat 'zacht zijn' om opmerken hoe je je voelt en dus ook hoe je lichaam voelt. Het is een manier via je lichaam om weer bij je gevoel te komen. 

Ook dit gaat voorbij..

Het laatste wat mij echt helpt is dat ik weet dat dit tijdelijk is. Ik denk regelmatig aan hoe blij ik ga zijn dat ik dit straks gedaan heb en ik niet met een wobbelige website het hoogseizoen in moet (daar zag ik als een berg tegenop). Focussen op het resultaat dus. Maar wat ook helpt is bedenken dat dit ook weer voorbij gaat. Ik kreeg deze uitspraak toevallig nog als berichtje van plannerexpert Renske (met haar heb ik de 'celebrate the seasons planners gemaakt') en het is er één die ik zelf heel vaak gebruik. Als je ergens middenin zit lijkt het een eindeloze toestand en echt vreselijk, maar een paar weken nadat het 'klaar is' kun je zien dat het van voorbijgaande aard was. Inmiddels heb ik zoveel meegemaakt in mijn leven (en sommige dingen gaan niet voorbij natuurlijk) dat het steeds makkelijker wordt om daar op terug te vallen. Verbouwen (wat ik helemaal niet bleek te trekken): ging voorbij. Een heftig ggz traject: ging voorbij. Een aanvaring met iemand: ging voorbij. Van webshopsysteem wisselen: gaat voorbij!

Beste tip?

Als je mij vraagt welke van deze 3 tips het belangrijkste is én het beste werkt, is dat focussen op zachtheid. De makkelijkste om te vergeten. Bij mijn huisarts hangt één van mijn (andere) favoriete uitspraken aan de muur in de wachtkamer: 'luister naar het fluisteren van je lichaam'. En dat is precies wat zachtheid vraagt, je mag luisteren. Je mag je spanning serieus nemen (ook al heb je het gevoel, net als ik, dat het niet nodig is en stom is dat je je zo 'druk maakt'). En dan kun je zacht zijn. 

Liefs,

Esther