Rust creëren in drukke tijden

Rust creëren in drukke tijden

Het najaar is volop in gang, voor veel mensen wellicht de drukste tijd van het jaar. Voor mij wel in ieder geval wel! Hoe zorg ik er nou voor dat ik ‘slow’ kan blijven leven. Dat ik bewust met de seizoenen beweeg, goed zorg voor mezelf en natuurlijk geniet van alle cosiness? In deze blog neem ik je mee in mijn pogingen die niet werkten (failures) en ik heb een paar tips die inmiddels voor mij wel werken! 

 

Een paar missers

Het is topdrukte in de webshop en alles daaromheen. Ik ben er onwijs blij mee, maar het is altijd weer een uitdaging hoe ik het allemaal voor elkaar ga krijgen, zonder dat ik mezelf voorbij loop. Je kent het gevoel vast wel! Hoe zorg ik ervoor dat mijn lichaam niet in standje ‘overdrive’ gaat en ik vanuit rust bezig kan blijven? Dat ik geen fight, flight of freeze respons trigger, maar vanuit ontspanning ‘comfortabel’ druk kan zijn? Ik heb ontzettend veel geworsteld en geleerd de afgelopen jaren. Hieronder de top …. . van digen waarbij ik de plak missloeg en die niet werken. 

-Bedenken dat dingen anders moeten, want dan worden ze beter/makkelijker. De slechtste tip ooit voor als je al druk bent. Iets nieuws kost heel veel tijd, gaat altijd gepaard met ‘kinderziektes’, rommel en/of stress. Beter is het om dingen te laten voor wat het is en veranderingen vooruit te plannen voor een rustigere periode. 

-Een uurtje vroeger aan de slag gaan. Een heel slecht idee, want meer uren maken is voor mij niet de oplossing, het kan incidenteel wel, maar niet maandenlang. 

-Bedenken dat je hulp nodig hebt en vervolgens heel veel energie en ‘mindspace’ kwijt zijn aan research naar hoe je dat in zou willen vullen.

Ik weet zeker dat jij ook wel wat aanvullingen hebt voor dit lijstje? Toch? Nu ik ze hier opschrijf vind ik het ook zó stom allemaal, maar dit is wat je brein doet. Je zoekt naar oplossingen, ruimte, rust, want je lichaam geeft veel signalen dat je te druk bent. 

 

Over een andere boeg

Dit jaar, na mijn ‘verbouwings-burnout’ van vorig jaar; lijkt, na een leven lang worstelen met ‘te hard gaan’, het kwartje te zijn gevallen. Ik doe het helemaal anders. Een paar voorbeelden:

-Ik zet schilderen (vrij werk) even hoog op de wekelijkse to do lijst als alle andere dingen (voorheen liet ik dat schieten als ik druk was).

-Ik plan meer selfcare momentjes en rust als ik drukker ben

-Ik houd mijn hoofd koel(er). Ik kon nogal snel in de stress schieten om dingen die mis gingen of onverwachte gebeurtenissen. 

Wat zou er in jouw geval nog bij kunnen staan? 

 

De kern

De kern van deze verandering zit diep. Het zijn twee dingen. Als eerste ben ik veel assertiever geworden. Ik ben van nature nogal een pleaser en wil het allemaal goed doen (het liefst ook nog op een bepaalde manier perfect ;-)). Daarmee leg je de lat heel hoog voor jezelf. Uitputtend hoog soms. In de loop der jaren heb ik geleerd dat bijna niets het waard is om mijn gezondheid over te verliezen. Geen volle mailbox, niet het aannemen van teveel werk (hoe leuk ook) of mezelf te hoge eisen stellen. 

Ik heb dus ook ‘nee’ leren zeggen, grenzen aan leren geven, zonder me daar rot bij te voelen. Ik bedenk wat ik wil, waar ik energie van krijg, wat mij helpt en focus daar op. 

Het tweede wat helpt is een beetje verweven met het eerste punt ‘assertief zijn’, maar voor mij is het heel duidelijk dat ik rustig wil leven. Ik leef vanuit mijn kernwaarden. Ik heb in mijn leven zoveel meegemaakt, me zo vaak zo ontzettend slecht gevoeld, dat ik dat (als ik het zelf kan voorkomen) niet meer wil. Die drive is enorm en zorgt als een soort stok achter de deur ervoor dat ik andere keuzes maak. Dat ik toch een ochtend ga wandelen in deze prachtige herfst in plaats van nieuwe kaarten bestellen. Ik weet zo ontzettend goed hoe ik wil leven: slow, op mijn eigen tempo, genietend van de seizoenen, in verbinding met de mensen die voor mij belangrijk zijn, en mezelf uiten via schilderen en cosiness verspreiden in de wereld.

Klinkt altijd zo abstract zo’n lijstje met ‘kernwaarden’, maar toch helpt het me, samen met de stok achter de deur van dat ‘ik weet hoe het mis kan gaan’, om andere keuzes te maken. 

 

Gaat het nu altijd goed?

Ja natuurlijk! Haha, nee, helaas. Dat hoeft ook niet. Ik ben nog steeds regelmatig overwhelmed. Of moet even gaan zitten om alles wat in mijn  hoofd spookt op te schrijven. Maar het is heel anders dan ‘vroeger’. Ik merk het op, stuur bij (rust uit) en ga weer verder. Dit voelt best wel als een kwetsbaar stukje. Ik heb altijd het idee dat ik de enige ben die hiermee worstelt. Hopelijk heb jij iets aan dit stukje of herken je dingen? Je mag het me altijd laten weten hieronder in de reacties, wie weet helpen we elkaar! 

 

ps. Wat mij ook echt heel erg helpt is de planner! Elke dag een vakje voor selfcare is echt zo’n fijne reminder! 

nl_NLNL