Knus, warm, gezellig of toch gewoon cosy? En wat is dat toch dat ik er maar niet over op kan houden? Het heeft te maken met mijn ziekte en gelukkig zijn.

Es… wat is dat toch met jou en al dat ‘cosy gedoe’?

Ik heb PTSS (post traumatische stress stoornis), al heel lang. Ik kan er nu prima mee leven en ben super gelukkig. En wat mij veel heeft geholpen… je raadt het al hè? Cosiness!

Wat is cosiness?

Cosy: ‘giving a feeling of comfort, warmth, and relaxation’

Een gevoel van veiligheid, warmte en ontspanning dus. In het Nederlands is er geen goed woord voor. Het woord ‘knus’ komt nog het meeste in de buurt.

Voor mij betekent het precies wat de Britten bedoelen, een gevoel van warmte, geborgenheid, veiligheid en (daardoor) ontspanning. Maar hoe je die gevoelens opwerkt, is voor iedereen anders.

Voor mij heeft het veel te maken met thee, kaarsen, dekentjes, herfst, chocolade, Bram mijn hond, heerlijke boeken, tijd voor mezelf en natuurlijk… mijn tekeningen!

Mijn verhaal

PTSS betekent dat je je onveilig voelt, angstig met allerlei effecten die daarbij horen (en die bij iedereen anders zijn). Voor mij was het vooral paniek aanvallen, depressies, burn out(s), woede aanvallen, niemand kunnen vertrouwen en daarbij ontstonden lichamelijke klachten. Zo ben ik overgevoelig voor geluid, licht en andere prikkels. Ben ik chronisch vermoeid en vind mijn lichaam bij alles dat het ‘alarm moet slaan’ . Mijn lichaam verkrampt dan, ik heb spierpijn, hoofdpijn, darmklachten, trillen en dat soort dingen.

Toen ik op een ochtend niet meer uit bed kon omdat ik zó moe was werd het tijd om hulp te zoeken. Dat is nu 7 jaar geleden en in die zeven jaar heb ik mezelf leren kennen. Dit klinkt cliché, maar dit bleek voor mij de sleutel tot waar ik nu sta. Ik ken mezelf, mijn lichaam, mijn PTSS, door en door waardoor ik ook goed weet hoe ik ervoor moet zorgen én wat ik nodig heb.

Cosiness bleek te werken

Het creëeren van mijn eigen wereld, knus, veilig, vol warmte en zachtheid bleek voor mij heel belangrijk te zijn. Ik begon met een bullet journal, maar in plaats van schrijven begon ik meer en meer te tekenen. Toen ik me aanmeldde voor instagram vond ik daar (naast het heerlijke pinterest) zoveel mogelijkheden om inspiratie op te doen én een fijne omgeving voor mezelf te creëeren. Iets in mij werd wakker, kwam los en kon niet meer stoppen met creëeren.

En nu ben ik hier. Ik vind het heerlijk om te schilderen, tekenen en mijn verbeelding zijn gang te laten gaan. Ik geniet van het ondernemer zijn (ik mag van mezelf geen ‘ondernemer spelen’ meer zeggen). En ik mag inmiddels veel mensen blij maken en mee laten voelen in mijn cosy creaties.

Is de PTSS weg?

Nee, dat niet. Ik heb een zeer aangepast leven, maar dat maakt mij niet meer uit. Het houdt mij niet tegen, ik omarm het en zorg dat ik het beste uit mezelf kan halen, met zachtheid. Dat wel!

Jij en Cosy?

Wat betekent cosiness voor jou? Kende je het al? Ik ben heel benieuwd hoe jij het vorm geeft!

Meer Cosiness please!

Kom je gezellig bij de cosy newsletter club? Schrijf je dan HIER in.

Je kunt je ook gezellig volgen op instagram of pinterest.

EN NATUURLIJK! Vind je een shop bomvol cosiness HIER

6 reacties

  1. Dear Esther, thanks again for this cozy Newsletter ans for sharing your story! I would like to write you some words as well.
    I had and have similar or same problems and one of the things that help me are drawing, like you can see on my insta under taneabee2020 too. When I went to the doctor, it was a psychologist indeed, because the doctor told me to go there, she told me I would be in the spectrum ( asperger autism), then she bexame pregnant und the new one gave me the diagnosis PTSS AS WELL. ANYWAY, how to deal with? I have a wonderful husband, like you have. And I quitted my job and I think, I life a similar life, unfortunately without an animal at the moment. It important to embrace the situation, and not always easy for my. And I am still learning to allow myself, calling myself an artist and writer. I have written 3 books, but didnt show it to someone… , this feeling not to ve good enough is very strong sometimes. And for about one year I am more into drawing and try to practise myself.
    To see you going on and that you share your journey, helps a lot. I wanna say thank you for that!
    And of course cozyness meens for me: walks in the nature, tea and cake, books, Sofa, sleeping, sewing, open my little stones and jewelry treasure boxes and just watch them, crocheing, water, bildung little houses out of cardboard and stuff and my pencils… I would love to be able making a new friend here in Emden. But I need a lot of Me-time and my other time is already filled with my husband and to deal with “normal” life. And when someone want to meet me in town or wants to visit me, I’m tired and stressed before it happend… who would accept this? Do you know this too? You dont have to answer, if this is too privat. And I know that you need your time as well and you are much more a busines woman than I am. Yes you are.
    I wish you all the best and have a beautiful day!
    Greetings from Emden, Germany, from Brigitta Brands (taneabee2020)

    1. Hi Brigitta, I know exactly what you mean about visiting friends. It’s the same for me, but all my friends know that I need a lot of me time, so I don’t speak with them very often (and it’s no problem). But if I see them, I’m fully there and love a good chat or walk in de woods. The exhaustion before a friend is here is something I know too, but I try to work on it. Work on my mindset and anxiety is one of the biggest jobs I’ve done so far, but it paid of the most! If you want a further chat you can always send me an email! Big hug for you! Esther

    2. Hi Brigitta, thank you so much for your heatwarming comment. Although it’s hard to read that you sometimes struggle as well of course. I hope some day you feel encouraged enough to show your book(s) to someone! Big hug from me to you!

  2. Thank you for sharing this, Esther! I feel so understood because of your talk about all the symptoms and struggles – and of coziness of course 🙂 I haven’t met an understanding doctor so far because none of them have been specialized in PTSD. Because of that it took a while to reach the diagnosis Complex PTSD which is why I’m only now starting with trauma therapy and hopefully it’ll help me since I don’t know what to do anymore.
    Knowing that other people have similar health problems and most importantly have learned how to adapt to them and bloom is such a motivating thought that gives me hope. Looking through your instagram, hanging up your art prints and reading your newsletters is always such a warm and cozy activity 🙂 I’m glad that there are people like you out there!
    Kind regards,
    Claudia

  3. Hoi Esther,

    Blij je blog te hebben ontdekt. Cosiness betekent voor mij heerlijk thuis zijn met thee, kaarsen, dekentjes, tijd voor mezelf, een serie of film, warmte, boeken en m’n poezen.
    Zelf ben ik hsp en introvert en ik heb al wat jaren lichamelijke klachten. Inmiddels heb ik mezelf beter leren kennen en weet ik inmiddels wat ik wel en niet kan. Helaas ga ik nog weleens over mijn grenzen heen. Altijd weer een leermoment.

    Groetjes Claudia

    1. Hey Claudia, klinkt heerlijk jouw cosiness! Dat laatste herken ik heel erg, maar naast een leermoment ook altijd weer goed om terug te trekken en lekker ‘cosy te doen’ om op te laden ;-)Liefs!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

nl_NLNL